تکنیک های DFO برای کالیبراسیون مدل های پیوسته یا رده بندی شده. چکیده یک گام مهم در مدل سازی سیستم تعیین ارزش پارمترها برای استفاده در آن مدل می باشد.در این مقاله ما فرض می کنیم که ما مجموعه ای از ابزارهای اندازه گیری را در دست داریم که از سیستم های عملکردی جمع آوری شده و به این ترتیب یک مدل سیستمی مناسب بر مبنای این نظریه ایجاد شده است. تخمین مقادیر نسبی برای پارامترهای خاص این مدل از اطلاعات موجود ، مشکل می باشد. ( زیرا پارامترهای مربوطه دارای مفهوم فیزیکی نامشخص بوده و یا آن ها را نمی توان به طور مستقیم از واحدهای اندازه گیری موجود به دست آورد) از این رو ما نیاز به تکنیکی داریم که مقادیر مربوط به پارامترهای از دست رفته را مشخص کند. یعنی به کالیبراسیون مدل بپردازد.به عنوان یک جایگزین در ارتباط با تکنیک غیر قابل سنجش بروت فورس ، ما کالیبراسیون این مدل ها را به عنوان یک مسئله بهینه سازی غیرخطی با توجه به محدودیت هایی مد نظر قرار می دهیم.روش های مورد نظر از نظر مفهومی برای به اجرا در آمدن ساده و آسان می باشند. مشارکت ما به صورت دوگانه می باشد . در ابتدا ما تعریف مناسبی از عملکردهای عینی برای تعیین فاصله بین محرک های عملکردی توسط مدل و مقادیر بدست آمده از سنجش ها را مطرح می کنیم.در مرحله دوم ما به ایجاد تکنیک های بهینه مشتق شده سفارشی (DFO)می پردازیم که ویژگی اصلی آن توانایی برای ایجاد نقص محدود موقتی می باشد.چنین تکنیکی این امکان را برا ما به وجود می آورد تا به طور دقیق مشکل بهینه سازی را حل کنیم و به این ترتیب می توانیم مقادیر پارامتری دقیقی را ایجاد کنیم.ما روش هایمان را با استفاده از دو بررسی موردی ساده توضیح می دهیم.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
